Άγιος Δημήτριος

Ο Ι. Ναός του Αγίου Δημητρίου χτίστηκε στα μέσα του 5ου αιώνα (413), πάνω στον τόπο του μαρτυρίου του Αγίου, από τον έπαρχο του Ιλλυρικού Λεόντιο, ο οποίος θεραπεύτηκε από ανίατη ασθένεια χάρη στη θαυματουργική επέμβαση του Αγίου. Πριν από την ανέγερση του ναού στον ίδιο χώρο υπήρχε ένα στάδιο όπου μονομάχησε ο πιστός μαθητής του Αγίου Δημητρίου, Νέστορας, και κατατρόπωσε τον Λυαίο. Ολόκληρο το ισόγειο συγκρότημα όπου ήταν φυλακισμένος ο Άγιος,

διατηρήθηκε και διασκευάστηκε σε κρύπτη του ναού, η οποία έγινε κέντρο λατρείας για αιώνες και παραμένει ακόμα. Το 1490 ή 1491 ο ναός επί σουλτάνου Βαγιαζίτ Β΄(1481-1512) μετατράπηκε σε τζαμί με το όνομα «Κασημιέ- Τζαμί». Με την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912 επαναλειτουργεί ως χώρος λατρείας- τιμής του Αγίου Δημητρίου. Η πυρκαγιά της 5ης και 6ης Αυγούστου του 1917 αποτεφρώνοντας τα δύο τρίτα της Θεσσαλονίκης, μετέβαλε σε ερείπια και τον ιστορικό ναό, ο οποίος επί χίλια πεντακόσια συνεχή έτη αποτελούσε το κόσμημα και το καύχημα της δεύτερης πρωτεύουσας του ελληνικού Γένους.

Σήμερα ο ναός χρησιμοποιείται ως χώρος λατρείας, ενώ καθημερινά δέχεται εκατοντάδες επισκέπτες, που επιθυμούν να προσκυνήσουν το χώρο όπου μαρτύρησε ο Άγιος.